W formie książkowej Zegadłowiczowski przekład Fausta ukazał się na przełomie lat 1926/1927 (część pierwsza 18 września 1926, druga – 22 stycznia 1927 roku[1]) w nakładzie 1050 numerowanych egzemplarzy (zachowany w Muzeum Emila Zegadłowicza nosi numer 968) oraz ośmiu egzemplarzy bibliotecznych z oryginalną akwafortą Franciszka Siedleckiego)[2]. Książkę ozdobiono portretem Goethego (autorstwa Siedleckiego, który wykonał ponadto projekt graficzny okładki), reprodukcją karty zapisu nutowego „Kołowrotka Małgorzaty” Ludomira Różyckiego (muzyka napisana do inscenizacji Fausta), siedmioma fotografiami[3] (w pierwszym tomie) przedstawiających „sceniczny kształt” sztuki granej w Teatrze Narodowym oraz (w drugim tomie) siedmioma szkicami sytuacyjnymi autorstwa Zbigniewa Pronaszki.
W wydaniu książkowym Zegadłowicz zrezygnował z początkowego zamiaru opublikowania głosów polemicznych w dyskusji nad Pol-Faustem, a przede wszystkim – jak można sądzić z zachowanych szkiców karty tytułowej – upowszechnienia sądów przychylnych pomysłowi poetyckiego spolszczenia dzieła Goethego.
[1] Na liście Franciszka Foltina z 22 marca 1926 roku wzywającego Zegadłowicza do uregulowania zaległych należności za druk książek widnieje dopisek adresata: „Z końcem marca doszliśmy do porozumienia – Foltinowie wzięli Gody [pasterskie w Beskidzie] w komis i podjęli się wydania Fausta – obu części w dwu tomach. W Wielkim Tygodniu rozpoczął się druk Fausta. Wielki Piątek (2 kwietnia) 1926 r. Emil Zegadłowicz”. Maszynopis przekładu pierwszej części Fausta z odręcznymi poprawkami Zegadłowicza, autorski egzemplarz teatralny sztuki oraz fragmenty rękopisu pierwszej i drugiej części poematu znajdują się w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. 12577/III.
[2] Po wojnie Zegadłowiczowski przekład poematu Goethego wznowiono w edycji: Johann Wolfgang Goethe, Faust. Wstęp A. Sowiński. Warszawa 1953, t. 1-2.
[3] Fotografie z premierowego wystawienia Fausta przesłała w czerwcu 1926 roku na życzenie Zegadłowicza Stanisława Wysocka, która dwukrotnie pisała w tej sprawie z Warszawy: „Wiesz Jedyny że szkoda mi [...] uwieczniać tę obrzydliwość Narodowego w twoim przekładzie – ale pójdę zaraz jutro do Mular. i przyślę Ci fotografje” (list z 10? czerwca 1926); „[są] zdjęcia z wystawienia Fausta – ale tylko Twoja i z Prologu, z Nocy Walpurgii nie robiono” (list z 16 czerwca 1926 roku).
Mirosław Wójcik, Pan na Gorzeniu. Życie i twórczość Emila Zegadłowicza, Kielce 2005, s. 207-208.
J.W. Goethe, Faust, rękopis przekładu Emila Zegadłowicza, cz. I, BU Poznań, sygn. 2240, k. [nlb]
Johann Wolfgang Goethe
Faust
Tragedii część I
przekład Emila Zegadłowicza
Druk pierwszej części Fausta w ilości tysiąca pięćdziesięciu egzemplarzy numerowanych i podpisanych przez tłumacza i wydawcę, oraz ośmiu egzemplarzy bibliotecznych z oryginalną akwafortą Franciszka Siedleckiego numerowanych od I do VIII ukończono dnia osiemnastego września tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku - czcionkami Drukarni Franciszka Foltina w Wadowicach. Okładkę i projekt Goethego według akwaforty Franciszka Siedleckiego, podobiznę rękopisu Ludomira Różyckiego oraz klisze z fotografii poszczególnych scen i postaci według zdjęć Jana Malarskiego x Warszawy wykonał Zakład Graficzny "Zorza" w Krakowie. Składał Edward Kołodziej, tłoczył J. Petrykiewicz
Nakład Franciszka Foltina, Wadowice 1926
– rkps. B ZNO Wr., 12577/III (fragmenty pierwszej i drugiej części poematu),
– rkps. BU Poznań, sygn. 2240,
– egz. B ZNO Wr., sygn. 12577/III (autorski egzemplarz teatralny sztuki),
– egz. BN, sygn. II 524.749, z dedykacją dla Zenona Przesmyckiego-Miriama, nr 325,
– egz. AEZ GG., nr 968.