Niezrozumienie u najbliższych i chwilowe przykrości nie zrażały jednak Zegadłowicza, który już w kilka miesięcy później – na początku marca 1921 roku – gotów był do publikacji kolejnych ballad – drugiej części poematu Dziewanny. Książka zatytułowana Dziewanny. Część wtóra ukazała się, nakładem autora, w drukarni Foltina w nakładzie stu ośmiu egzemplarzy co, zgodnie z wystawionym rachunkiem, kosztowało autora 28 500 marek. W rękopisie tom ten nosił tytuł Zmysły, a z sześciu tworzących go początkowo ballad dwie (O urzędniku elektrowni – tj. o Kozikowskim – i O Janku – Nepomucenie Millerze) w wydaniu książkowym zostały zastąpione innymi (O rezurekcji bezpańskiego pilota i O teatrze krakowskim).

          Zegadłowicz, pamiętny nieporozumień interpretacyjnych, teraz skwapliwie informował żonę o wszystkich dowodach uznania, z jakimi spotykają się jego ballady: „W Klubie artystycznym czytałem Balladę o Wilii – – – pisał 16 listopada 1921 roku – książkę już złożyłem w księgarni po 800 marek – nie mam rachunku od Foltina – nie wiem, czy zarabiam, czy tracę – – na wiosnę chcę przygotować do druku całe Dziewanny – – lecz muszę mieć nieco czasu i swobody”. Tydzień później dodał: „Pragnę pisać – otworzyć wydawnictwo [...] w »Kurierze Ilustr[owanym]« z 22^go bm. była recenzja Szyjkowskiego o Dziewannach pt. »Kwiat paproci«”.

Dziewanny

część wtóra

exlibris Ludwik Misky

odbito w ilości stu numerowanych i przez autora podpisanych egzemplarzy

rok tysiąc dziewięćset dwudziesty, wiosna

tysiąc dziewięćset dwudziestego pierwszego roku

Gorzeń Górny, Warszawa

druk ukończono dnia ósmego sierpnia tysiąc dziewięćset dwudziestego pierwszego roku

DLA AUTORA

czcionkami drukarni Fr. Fotina w Wadowicach

na papierze sinym z fabryki kamienieckiej

Składał: EK

Odbijał: Józef Petrykiewicz

[nakład autora]

- egz. BN sygn. 500718 - z dedykacją:

"P. Wandzie Hulewiczowej w najserdeczniejszym upominku,

w głębokiej czci

Emil Zegadłowicz. Warszawa, 29 września 1921"